اتفاقات در کوهنوردی هیچگاه قابل پیش بینی نیستند. محیط متغیر کوهستان همواره می تواند شرایطی را در برابر ما قرار دهد که با تمامی تجربیات و آموزش های فرا گرفته ما در تضاد است.
فرض کنید بنا به هر دلیلی اکثر لوازم خود را از دست می دهید ( فرضا کوله پشتی شما به پایین پرت می شود) و تنها وسیله فرود یک طناب نازک 7 یا 8 میلیمتری است و یا حتی مجبورید بر روی یک طناب انفرادی 10 متر فرود بروید یا طناب شما خیس است شما باید با کوله سنگین بر روی آن فرود بروید و نیاز به اصطکاک بیشتری در فرود دارید..
طبیعتا فرود بوسیله ابزار بر روی چنین قطر طنابی به صورت کلاسیک تقریبا امکان پذیر نیست. بخوصو اگر فرود معلق باشد. ابزار های فرود برای چنین قطر طنابی ساخته نشده اند و اصطکاک کافی برای فرود ایجاد نمی کنند.
روش زیر می تواند با رعابت شرایط و ایمنی و دقت کار ساز باشد.
1- بسیاری از ابزاری فرود را اگر سر و ته کنیم اصطکاک بیشتری دارند اگر چنین وسیله ای داریم آن را بصورت عکس به هارنس متصل کنیم.
2- مطابق شکل به سه کارابین احتیاج داریم یک به حلقه پای هارنس در طرف دست ترمز که برگشت طناب از آن عبور می کند و دو کارابین که بر روی طناب بالای ابزار فرود متصل می شود و طناب مجددا از آن عبور می کند.
مابقی روش فرود همانند فرود کلاسیک است. بهتر است اگر دستکش داریم حتما از آن استفاده کنیم و فرود را به آرامی انجام دهیم.
توجه داشته باشید قبل از اجرای این روش در طبیعت حتما آن را در شرایط ایمن تجربه کنید تا تصور درستی از میران اصطکاک ایجاد شده داشته باشد.
سلام
پاسخحذفقبلا این روش و چند روش دیگر را در وبلاگم معرفی کرده بودم.
kadook.blogfa.com
مرسی آقای پارسایی عزیز. منو یاد کارابین ترمزی که با سیمپل استفاده می کنیم انداخت. داشتم فکر می کردم در خیلی از ابزارها (مثل ریورسو یا ای.تی.سی) یک حلقه برای مصارف خاص در بالای ابزار هست که شاید بشه کارابین بالایی رو در اون انداخت و یک کارابین صرفه جویی کرد.
پاسخحذف