فاکتور سقوط تعیین کننده سختی سقوط است .
هر چه میزان آن بیشتر باشد سقوط سخت تر است و میزان آن بین حداقل 0 و حداکثر 2 میباشد. محاسبه آن از تقسیم ارتفاع سقوط بر طول طناب صعود شده (طناب بین حمایتچی و صعود کننده) بدست می آید. سختی سقوط تابعی از ارتفاع سقوط نبوده بلکه تابعی از نسبت طول مسير صعود می باشد زیرا هر چه طناب فعال طویل تر باشد طول بیشتری از طناب برای جذب نيروی سقوط كشش پیدا می کند.
وقتی که هیچ گونه اصطکاکی بین حمایتچی و بالاترین کارابین وجود نداشته باشد انرژی حاصله از سقوط در تمام طول طناب بطور یکسان توزیع می گردد که این نیرو را فاکتور سقوط نظری می نامند.
وقتی که هیچ گونه اصطکاکی بین حمایتچی و بالاترین کارابین وجود نداشته باشد انرژی حاصله از سقوط در تمام طول طناب بطور یکسان توزیع می گردد که این نیرو را فاکتور سقوط نظری می نامند.
Height of fall
f = 
Length of rope
اصطکاک طناب با کارابین ها و سنگ باعث محدود شدن انتشار کامل نیروی بوجود آمده از سقوط در طول طناب می شود و از این رو فقط طول طناب بین آخرین کارابین و کارابین ماقبل آن کاملا تحت بار قرار می گیرند و نیروی وارد شده به بقیه طناب و حمایتچی بسیار کمتر است.
درنتیجه طناب با تمام طول و ظرفیت جذب خود بکار گرفته نمی شود و بدین ترتیب میزان فاکتور سقوط عملی بسیار فراتر از مشابه آزمایشگاهی آن است.
درنتیجه طناب با تمام طول و ظرفیت جذب خود بکار گرفته نمی شود و بدین ترتیب میزان فاکتور سقوط عملی بسیار فراتر از مشابه آزمایشگاهی آن است.
جسارتا پیشنهاد می کنم به جای واژه "فاکتور" از "ضریب" استفاده شود
پاسخحذف